خسته شدم دیگه هر روز که میاد با خودش یه عالمه کار و برنامه میاره 

 کتابای نخونده...کارای بانکی....خرید....انتظارات دیگران....کارای عقب افتاده..... 

 مهمونی....درس... مدرسه.....کنکور.....دیدن تو(که فقط همین قسمتش خوبه و  

 جز زندگیم محسوب میشه)..... 

 یه روز بیاد که هیچ کار نداشته باشم تلفن هم زنگ نخوره راحت بگیرم بخوابم..... 

 باز کارایی که خودم به تنهایی قراره انجام بدم و مربوط به خودمه خوبه کارایی که  

 باید با خانواده یا گروهی انجام بدم همه ی روزمو خراب میکنه هر کی هر چی میگه  

 باید به سازش برقصی آخرشم معلوم نیست به نتیجه برسی یا نرسی... 

پ.ن:یه شرایطی هم پیش نمیاد برم مسافرت به کی بگم که ۱۱ساله مسافرت  

 نرفتم هربار همه رفتن من مجبور بودم بشینم خونه و درس بخونم  

پ.ن: میون همه ی این مشغولی های الکی فقط دلم به تو خوشه و دست گرمت 

 که وقتی میبریش لابه لای موهام آروم میشم و فکرم از همه چیز خالی میشه  

پ.ن: خیلی وقتا به همکارات حسودیم میشه!!!!! 

 واسه اینکه اونا هر روز تورو میبینن اما من....