تنهایی بهتر است

او رفت با کوله باری از خاطرات شیرین ، با فرجامی تلخ . او که به ظاهر عاشقانه پیش آمد و من با عشقی حقیقی ، در قلبم را به رویش گشودم او وارد قلبم شد ، قلبم را با عشق ظاهری اش زیر و رو کرد دیگر به خواسته اش رسیده بود ، او از وجود من سیراب شده بود ، دیگر چیزی برای جستجو وجود نداشت . 

 حال تنها در فکر خارج شدن از قلبم بود . درنگ نکرد، لحظه ای با خود تفکر نکرد ، بی درنگ قلبم را تنها گذاشت . زمان خروج ، در قلبم را چنان محکم بست که خانه ی قلبم ویران شد.  

 فرصت نداد حتی آخرین نامه ی خود را به او بدهم ، بعد از ماه ها نامه ی خوانده نشده را مانند قلب شکسته ام پاره اش کردم با خود گفتم  تنهایی بهتر است.  

حال نوبت توست ، تو نیز می خواهی مرا جستجو کنی ، مانند او میگویی درکم میکنی اما خوب است بدانی که دیگر قلبی برایم نمانده است ، برای ساختن تکه های قلبم حتی زمان هم نمیتواند کاری از پیش ببرد. 

فقط یک چیز میتواند مرا تسکین دهد و آن آرامگاه ابدی من است. 

می گویی تو هنوز 17 سال داری وتا آن زمان میخواهی تنها و نا آرام باشی ؟؟؟؟

میگویم آری تنهایی بهتر است. 

تنهایی تا ابد همدم من میماند ، لحظه ای مرا تنها نمی گذارد ، تنهایی از تو و او به من وفادار تر است .  

می گویی با این سن کم نمی توانی تا هنگام مرگ با تنهایی به سر ببری و من در جواب به تو می گویم تو نیز مانند او هستی.  

برای تو و او که عشق برایتان به معنای هوس است و وفاداری را تنها در یک لحظه معنا می کنید سخت است درک کنید

تنهایی بهتر است. 

می گویی اگر با من باشی تا ابدتنهایت نمیگذارم اما چطور باور کنم زیرا که او نیز همین را می گفت .به من  میگویی با تو همدردم؟؟ آری تو نیز مانند او زمان وداع میگویی که اشتباه کردم.  

آری تنهایی بهتر است ...................