انتظار........
روزگار در گذر است . روز و شب به فرجام میرسد .عمر آدمی به اتمام میرسد.....
تنها انتظار است که گویی پایانی ندارد.
دل همچنان اسیر چنگال عشق است و عشق بی رحمانه دل را به بازی گرفته است .
عشق به دل میگوید دوستت دارم و با رفتارش به او میفهماند که حرفهایم را باورنکن.
دل پس از سپری کردن روزها و شبهای بی قراری فهمیده است که عشق ِواقعی نیست
و او تنها اسیره هوس شده است حال دوره ی آن هوس به اتمام رسیده و تنها انتظاری
عبث باقی مانده
افسوس که دل عاشق گمان میکرد عشق ِ عشق است نه هوس
تاریخ انقضا
رابطه ی آدما هم تاریخ انقضا داره . تعجب میکنی نه؟
اما من خیلی وقته به این نتیجه رسیدم
هیچوقت فکر نمیکردم وقتی یه نفر و دوست داری و همه جوره تو مشکلات بهش کمک میکنی وقتی مشکلش حل شد بهت بد و بیراه بگه و بره و عین خیالشم نباشه
وقتی به یه نفر دیگه برسه با اینکه اون یه نفر سطح احساسش خیلی کمتر از تویه اما اونو به تو ترجیح میده و بخاطرش تو رو مواخذه میکنه و قلبتو میشکنه
تازه این درباره ی کسی هستش که به تو خیلی نزدیک بوده
وای به روزی که یه غریبه دیگه غریبه نباشه و بشه آشنا اون که دیگه از اول مشخصه اما تو با خودت بگی نه این فرق میکنه اما حالا به این نتیجه میرسی که
رابطه با همه ی آدما تاریخ انقضا داره و ای کاش اینطور نبود
حداقل در رابطه با تو اینطور نبود
کاش آدما به دروغ نگن که کسی رو دوست دارن و نگن دلم برات تنگ شده
سخته
سخته یکی از نزدیکانت وقتی توی شهره غریبه همش از پشت تلفن بهت بگه دلم برات تنگ شده و دعا کن زودتر بیام اما 2دقیقه ار اومدنش نگذشته که تورو محترمانه از اتاق بیرون میکنه و به کارای خودش میرسه.
سخته همیشه به اطرافیانت مخصوصا اونایی که خیلی دوسشون داری محبت کنی و احساسات به خرج بدی و همیشه تو سختیا بهشون کمک کنی اما اونا وقتی به چیزایی که میخوان میرسن دیگه تو رو فراموش میکنن حتی حالتو نمیپرسن.
سخته همه ی خانواده برن مسافرت اما نشه تو باهاشون بری وتو الان 10 ساله مسافرت نرفتی.
سخته تفریحت تنها گوش کردن به ترانه های غمگین یا زدن آهنگای غمگین باشه.
سخته عاشق بشی و مطمئن باشی که بهش نمیرسی و تنها توی خواب کنارش باشی.
دیشب وقتی توی حیاط به آسمون نگاه میکردم تا خوابم ببره همش تصویر تو جلوی چشمم بود وقتی به چشمات نگاه میکردم اشک تو چشمام جمع شد آخه یاد اونروز که همو دیدیم افتادم موقعی که باید خدافظی میکردیم همش به چشمات نگاه میکردم تا شاید کمتر دل تنگت بشم تو خدافظی کردی و رفتی اما من واستادم و دور شدنت رو میدیدم تو دورو دور تر میشدی و دل من با هر قدمی که بر میداشتی تنگ و تنگ تر میشد دوست داشتم باهات بیام اما باید صبر میکردم.........
دیشب تا دیر وقت بیدار بودم به خاطراتی که با تو داشتم فکر میکردم
احساسم میگه تو هم به من فکر میکنی
دلم واسه لمس دستات ، آغوش گرمت ، نوازش موهات تنگ شده
کاش بودی تا اینقدر ناآروم و غمگین نبودم
دوستت دارم
آسمون ابری
امروز غم رو میشه توی چشمام خوند......
اینم شعری که امروز گفتم
دوباره آسمونم ابری شده
دل من از آرزو خالی شده
دیگه امیدی نیست تو قلب من
حتی یک همدمی نیست کنار من
کسی نیست درد دلم رو گوش کنه
کسی نیست به حال من گریه کنه
چشمام شده یک دریای آب
تموم دنیا شده فقط سراب
دیگه از زندگی خسته شدم
تهی از صبر و امیدواری شدم
یه کسی بهم بگه آسمون آبی کجاست؟
کسی نیست بهم بگه دلای دریایی کجاست؟
چرا باید دل من خسته و تنها بمونه؟
چرا باید همیشه از غم دنیا بخونه؟
آرزوی محال
خیلی خستم شاید دلیلش این باشه که هیچی اونطور که میخوام پیش نمیره.
تا به خودم روحیه میدم و سعی میکنم یه کار جدید رو شروع کنم بعد از 12 ساعت
اثری از اون روحیه نمیبینم.
شاید هدفم رو گم کردم.
شایدم انگیزم رو از دست دادم.
شایدم آرامش ندارم.
انگار هیچی واسم نمونده .....
فکر کنم تنها چیزی که دارم همین وبلاگ باشه که میتونم حرفامو توش بنویسم.
هیچوقت فکر نمیکردم روزی بشه که بزرگترین آروزم مردن باشه.
آخه خوبیش اینه که مثل بقیه آرزوهام رسیدن بهش محال نیست.....
اینطور که معلومه ایندفعه قرار نیست آسمون ابری ، آفتابی بشه.
بیا بی تو نمیشه
سفر کردم از یادم بری اما نمیشه
این عشق من با ندیدن کم نمیشه
غم دور از تو بودن سخته ِدیگه نمیشه
نرفت از یاد من عشقت بیا بیتو نمیشه
رویا تا واقعیت
باور کردن ندیدنت تلخ است اما واقعیت است.....
بودنت در خواب شبانه ی من شیرین است اما رویا است.....
تو هستی
من هستم
پس دوری و فاصله در این بین چه معنایی دارد؟
چرا تعبیر رویای در کنار تو بودن دور بودن از توست؟
چرا نمیتوان جای واقعیت و رویا را با یکدیگر تغییر داد؟
حقیقت داره دلتنگی
خیلی وقته ازت خبری ندارم
دیروز همش سعی کردم بهت فکر نکنم اما بعد از ظهر خوابتو دیدم
نصف دیروزو خواب بودم
خیلی گوشه گیر شدم مدام توی اتاقمم اگه هم کسی زنگ بزنه جواب نمیدم حتی تلفن
رو میکشم به گوشیم هم که هیچوقت کسی زنگ نمیزنه بازم روی سایلنت گذاشتمش
قصد دارم خاموشش کنم واسه ی یه مدت طولانی...........
دیشب تا دیر وقت بیدار بودم هندزفریم تو گوشم بود و فقط به تو فکر میکردم با
اینکه تصمیم داشتم بهت فکر نکنم
اما همش تو جلوی چشمم بودی گریم گرفت مثل اونروز که دیرت شده بود و
میخواستی بری یادته؟
دوست داشتم بمیرم اما تو نری
هر کار کردم خودمو کنترل کنم نشد
بغلت کردم و گریه کردم تو صبر کردی تا آروم شم بعد بری.......
اما دیشب وقتی گریه میکردم نبودی که آرومم کنی .......
نیستی ببینی تنهاتر از همیشه شدم.
نیستی ............
حس نبودنت بهم حس مرگ و میده
حالا باید همه ی لحظه هامو تنها سر کنم
کم آوردم.......
همه ی خستگیم روی تنم مونده خستگی تموم کارایی که طی این ۲ سال انجام دادم
مخصوصا این چند ماه اخیر ......
دیشب خوابم نمیبرد تا ساعتای ۱ بیدار بودم صبحم با همه ی خستگی مجبور بودم برم
امتحان بدم
بعد از امتحان دیگه یه ذره هم نا نداشتم که حتی تا ایستگاه اتوبوس خودمو برسونم ....
نزدیک بود از پله های اتوبوس با مخ بخورم زمین به نظرت اگه زمین میخوردم چی میشد
من که توی اون دنیا هم جایی ندارم ......
شده بودم مثه مرده های متحرک بلاخره رسیدم خونه...
امروز از اون روزاست که بر خلاف همیشه یه لبخند هم نزدم چه برسه به اینکه
بخندم
درست زمانی که بهت احتیاج دارم نیستی
همیشه مثه یه سایه بودی که حتی از دور هم نمیتونم ببینمت
دیشب تصمیم گرفتم حتی سایتم برام معلوم نباشه چون فقط نداشتنت رو به رخم میکشه
این روزا یه امید داشتم اونم دوباره دیدنت بود اما حالا اونم ندارم چون کم آوردم
بدجوری هم کم آوردم
حتی دیگه نمیگم کاش الان اینجا بودی چون از کاش گفتن هم خسته شدم
حتی کم آوردم از اینکه بگم دلم واست تنگ شده
خستم خیلی..................
بغض گلومو گرفته اما حتی نمیتونم گریه کنم
با این حال الانم نمیدونم جریان امروز بعد از ظهر رو چه جوری بگذرونم
چی میشه زنگ بزنن بگن کنسل
خدا خودش امروزو بخیر بگذرونه....................
گیتار ِ تنهایی ِ یاد تو
سلام امیدوارم حالتون خوب باشه
تاخیر این مدتم واسه این بود که کامپیوترم خراب بود
این پست رو روز پونزدهم نوشتم اما خب الان تونستم بذارمش توی وبلاگم ........
در اتاق تاریک تنهایی.....
ریتم غم انگیز گیتارم سکوت را شکسته است .
تک تک نتهایی که مینوازم یادآور روزهایی است که با تو بوده ام .
تصویر تو در ذهنم نقش میبندد و اشک از چشمانم سرازیر میشود .
با صدای لرزانم از تو و لحظه هایی که با تو بوده ام میخوانم .
اما دیری نمیگذرد که همزمان با صدای گیتار آواز من نیز قطع میشود .....
نمیتوان غرق در خاطرات با تو بودن شد زیرا که واقعیت ِ دور بودن از تو
و جای خالی ات را به من نشان میدهد
در این زمان است که دیگر نه صدایی برای از تو خواندن دارم و نه توانی
برای نواختن
تنها یک چیز میتواند مرا در ادامه ی زندگی یاری دهد .......
و آن امید دیدار دوباره ات است .
دلاویزترین شعر جهان
ای خوب من این نکته به تکرار بگو
این دلاویزترین شعر جهان را همه وقت
نه به یک بار و به ده بار ِ که صد بار بگو
دوستم داری را از من بسیار بپرس
دوستت دارم را با من بسیار بگو
فریدون مشیری
بی تو من تنهام
سلام امیدوارم خوب و خوش باشین ....
چند روز که یکی از ترانه های آرش رو مدام گوش میدم
تا حالا هیچ ترانه ای رو اینقدر دوست نداشتم
این ترانه جای همه ی حرفام رو پر کرده واسه همینه که چند وقته از دلنوشته هام
خبری نیست...
اگه ماله من باشی کمی ندارم
اگه ماله من باشی دیگه غمی ندارم
اگه چشماتو داشتم دنیا حرف نداشت
بده به من دستتو ....اگه ماله من باشی...
تنهام تنها تر از هر کی بگی
بی تو من تنهام نذاری از پیشم بری
تنهام تو دنیای نا مهربون
بی تو من تنهام تو رو خدا پیشم بمون
اگه ماله من باشی کمی ندارم
اگه ماله من باشی دیگه غمی ندارم
اگه چشماتو داشتم دنیا حرف نداشت
بده به من دستتو...اگه ماله من باشی...
سلام دوستای گلم
اینم ادامه ی شعر
گفتمش در عشق پا بر جاست دل
گر گشایی چشم دل زیباست دل
دل ز عشق روی تو حیران شده
در پی عشق تو سرگردان شده
گفت :در عشقت وفا دارم بدان
من تو را دوست میدارم بدان
شوق وصلت بسر دارم بدان
چون تویی مخمور خممارم بدان
با تو شادی میشود غمهای من
با تو زیبا میشود فردای من
گفتمش عشقت به دل افزون شده
دل ز جادوی رخت افسون شده
جز تو هر یادی مدفون شده
عالم از زیباییت مجنون شده
بر لبم بگذاشت لب یعنی خموش
طعم بوسه از سرم برد عقل و هوش
در سرم جز عشق او سودا نبود
بحر کس جز او در این دل جا نبود
دیده جز بر روی او بینا نبود
همچو عشق من هیچ گلی زیبا نبود
خوبی او شهره ی آفاق بود
در نجابت در نکویی تاق بود
روزگار.............
سلام دوستای گلم
چند روز پیش یه شعر یکی از بچه ها پای تخته نوشته بود، خیلی واسم جالب بود آخه شعرش انگار از زندگی من گفته شده قبلا هم یکی از دوستام قسمتایی از این شعرو بهم اس ام اس داده بود ولی خب کامل نبود .
تا حالا توی وبلاگم فقط شعرای خودمو گذاشته بودم اما این شعر شاعرش یه نفر دیگست
این شعر خیلی طولانیه واسه همین یه قسمتیش رو توی این پست میذارم قسمت بعدیش رو توی پست بعدیم میذارم
فکر میکنم جذابیتش اینطوری بیشتر میشه آخه جریانش خیلی مفصله و نمیشه همشو یه جا گفت.....
نیمه شب آواره و بی حس و حال
دل به یاد آورد ایام وصال
از جدایی یک دو سالی میگذشت
یک دو سال از عمر رفت و برنگشت
دل به یاد آورد اول بار را
خاطرات اولین دیدار را
آن نظر بازی ، آن اسرار را
آن دو چشم مست آهو وار را
آمد و هم آشیان شد با من او
هم نشین و هم زبان شد با من او
خسته جان بودم که جان شدبامن او
نا توان بودم ، توان شد با من او
دامنش شد خوابگاه خستگی
این چنین آغاز شد دلبستگی
وای از آن شب زنده داری تا سحر
وای از آن عمری که با تو شد به سر
مست او بودم ز دنیا بی خبر
دم به دم این عشق میشد بیشتر
آمد و در خلوتم دمساز شد
گفتگوها بین ما آغاز شد.....
سلام امیدوارم حالتون خوب باشه.
دیروز صبح مجبور شدم زیر بارون ( طبق معمول بدون چتر ) برم مدرسه.
نمیدونم چرا وقتایی که بارون میاد ذهنم درگیر خاطراتم میشه.
یاد روزایی افتادم که دیگه هیچوقت تکرار نمیشه.
روزایی که دیگه اثری ازشون نمونده و تبدیل به یک خاطره شدن البته این یک مسئله ی
طبیعیه
اما یه چیزی هست که اذیتم میکنه اینکه چرا بعضی آدما با وجود اینکه هستن اما به یک
خاطره تبدیل میشن؟؟؟؟؟
خیلی راحت روزای قشنگ در کنار هم بودن رو فراموش میکنن..... درگیر این افکار
بودم تا بلاخره رسیدم مدرسه دلم گرفته بود هنوز تو فکر بودم که یکی از دوستام گفت
چرا گرفته و ناراحتی ؟
خوشحال باش x دوستت داره تو هم هواشو داشته باش حق با اون بود اما فکر اینکه چرا
بعضیا بدون دلیل کسی رو که دوستشون داره رو تنها میذارن منو راحت نمیذاشت....
عصر غم
عصر ما عصر فریبه
عصر اسمای غریبه
عصر پژمردن گلدون
چترای سیاه تو بارون
شهر ما شهر شلوغ
وعده هاش همش دروغه
آسمونش پر دوده
قلب عاشقاش کبوده
کاش تو قحطیه شقایق
بشینیم توی یه قایق
بزنیم دلو به دریا
من و تو تنهای تنها
اونقدرمیریم که ساحل
از منو تو بشه غافل
قایقو با هم میرونیم
اونجا تا ابد می مونیم
جایی که نه آسمونش
نه صدای مردومونش
مثل اینجا دروغی
و آهنی نیست
پس گلم یادت بمونه
کسی هم اینو ندونه
زنده بودیم اگه فردا
وعده ی ما لب دریا.
